افسانه دهر

جمعه 26 آذر 1389 , ساعت 4:38 عصر  

آنکه از درد دل خود بفغانست منم

وانکه از زندگی خویش بجانست منم

آنکه هر روز دل ازمهر بتان بردارد

چون شود روزدگرباز همانست منم

آنکه در حسن کنون شهره ی شهرست تویی

وانکه درعشق تو رسوای جهانست منم

آنکه در صومعه چل سال شب آوردبروز

وین زمان معتکف دیر مغانست منم

درغمت گرچه بیک بار پریشان شده دل

آنکه صدبار پریشان تر از آنست منم

عاشقانت همه نامی ونشانی دارند

آنکه درعشق تو بی نام ونشانست منم

عاقبت همچو هلالی شدم افسانه ی دهر

آنکه هر جا سخنش ورد زبانست منم

{دیوان هلالی جغتایی}